Tijdens onze reis door Egypte hebben wij genoten van fantastische maaltijden en maakten wij kennis met heerlijke Egyptische specialiteiten. Dit gold niet alleen voor Caïro, maar voor onze gehele reis door Egypte. En dat terwijl wij van tevoren niet al te beste recensies hadden gelezen over het lokale eten van Egypte. En daarom deze blog. Wij willen dit recht zetten. Elk gerecht dat wij hier bespreken is authentiek en hebben wij meerdere keren op verschillende locaties gegeten. En elke keer was de kwaliteit goed en was er met passie en precisie gekookt.
De Egyptische keuken: een explosie van groenten en specerijen
De traditionele Egyptische gerechten worden gedomineerd door vegetarische ingrediënten. Dat is deels te danken aan de overvloedige groente- en fruitteelt in de uiterst vruchtbare Nijl-vallei. Ook de Koptisch-christelijke traditie, met haar vastenperiodes, heeft een stempel gedrukt op de culinaire gewoontes. Het merendeel van het jaar eet men hier veganistisch.
Langs de kust is vis een basis ingrediënt, terwijl het binnenland meer gericht is op gegrild vlees. Denk aan kip, eend en lamsvlees, maar ook aan meer uitgesproken delen van het dier.
Kortom, de Egyptische keuken barst van de groenten, fruit, specerijen en aromatische vis- en vleesgerechten. Als je op vakantie bent in Egypte, proef dan de smaakexplosies van de Nijl!
Ful Medames
Ful medames is een traditioneel gerecht dat je op vrijwel elk Egyptisch ontbijt- of lunchmenu zult tegenkomen. De basis van ful medames zijn gefrituurde bruine bonen, ook wel Ful genoemd. Daar is de naam dan ook van afgeleid.
De bruine bonen worden gekookt tot ze zacht en smeuïg zijn, waarna ze met wat komijn, koriander, knoflook en olijfolie worden opsmaakt. Sommige varianten bevatten ook tomaten. Het geheel wordt warm opgediend in een kommetje, vaak samen met stukjes brood om mee te dippen.
Ful medames heeft een unieke, ietwat nootachtige en tegelijkertijd fluweelzachte smaak. Het is extreem verzadigend en vormt dan ook voor veel Egyptenaren een cruciaal onderdeel van het dagelijkse dieet. Een echte must-try als je de lokale keuken wilt leren kennen!
Koshari
Eén van onze favorieten. Koshari wordt wel hét nationale gerecht van Egypte genoemd. Het is een hartige vegetarische mix van rijst, linzen, dunne pasta zoals macaroni, en gebakken uien. Vaak wordt het op smaak gebracht met een saus van tomaten en knoflook. Sommige varianten bevatten ook stukjes kikkererwten.
Door de combinatie van koolhydraten en eiwitten uit de pasta, rijst, linzen en evt. kikkererwten is koshari zeer voedzaam en verzadigend. Het is dan ook erg geliefd als goedkoop streetfood voor het vullen van de maag. De specerijen maken het een smaaksensatie en typisch Egyptisch comfort food.
Aish Baladi
Zonder twijfel het beste flatbread ter wereld. Aish baladi is traditioneel Egyptisch brood dat je bij vrijwel elke maaltijd eet. De naam is Arabisch voor ‘landelijk brood’ en toont aan dat dit platbrood erg typisch is voor het land.
Het deeg wordt op basis van tarwemeel gemaakt en met de hand gevormd tot platte, runde broden. Na even bakken in een zeer hete oven wordt het brood enigszins pita-achtig van structuur: een beetje mals en luchtig vanbinnen. Aish baladi eet men vaak als bijgerecht om stukken vlees of groenten mee op te dippen. Het absorbeert smaken en sauzen als geen ander. Onmisbaar op een Egyptisch menu!
Ta’amiyya
Ta’amiyya zijn populair in Egypte en heel het Midden-Oosten. Het zijn frituurkroketjes op basis van kikkererwten in plaats van aardappelen. De kikkererwten worden geprakt tot een pasta, gemengd met koriander, ui en look en gevormd tot balletjes. Vervolgens worden deze kroketjes goudbruin gefrituurd in plantaardige olie.
Ta’amiyya heeft een unieke, ietwat pittige en nootachtige smaak. Vaak wordt het geserveerd in een plat broodje met sla en een knoflooksaus. Dit maakt het een veelzijdige snack, perfect om te delen met vrienden. De vegetarische kroketjes passen uitstekend bij de traditie van de Egyptische straatkeuken.
Um Ali
Um ali is een zoet en calorierijk ovengerecht dat veel wordt gegeten tijdens ramadan. Het is gemaakt op basis van in melk geweekte stukjes brood of gefilodeeg, met daarbij noten, rozijnen en kokos. Dit wordt overgoten met meer warme melk, room en suiker en vervolgens afgebakken tot er een goudbruine, gegratineerde korst ontstaat.
Door de combinatie van brood, melk en royaal gebruik van noten en zoetigheden is um ali extreem verzadigend en rijk. Het heeft een wat zoete, nostalgische smaak en smeuïge structuur. Een echt troostdessert voor koude winteravonden dat je met familie of vrienden deelt.
Feteer
Feteer is een deegwaar die traditioneel in straatoventjes wordt gebakken. Het lijkt een beetje op een kruising tussen pizza en filodeeg. Het dunne deeg wordt snel afgebakken, waardoor feteer een krokant laagje krijgt maar vanbinnen zacht en luchtig blijft.
Feteer wordt vaak belegd met zoutige ingrediënten als kaas, ei, gehakt of groenten voor een hartige variant. Ook bestaat er een zoete uitvoering met roomkaas, honing of jam. Door de vele versies is feteer populair als ontbijt, lunch of tussendoortje. Het past perfect bij de levendige Egyptische straatcultuur!
Molokhya – Egyptische marmite
Molokhya is een donkergroene bladgroente die veel gebruikt wordt in de Egyptische keuken. Het heeft een ietwat zure, gelatineuze smaak en wordt vaak verwerkt tot een soep of saus. Daarvoor kookt men de molokhyabladen tot een dikke massa en voegt kippenbouillon, knoflook en kruiden toe.
De resulterende molokhya-sauzen of soepen kunnen zowel met rijst als vlees, vis of kip geserveerd worden. De natuurlijke gelatine in de bladeren maakt de textuur rijk en smeuïg. Qua smaak doet het denken aan spinazie met een vleugje zuur. Molokhya is een typisch voorbeeld van hoe Egyptenaren groenten op een geheel eigen wijze bereiden.
Hamam Mashi
Hamam mahshi is gevulde duif op Egyptische wijze. Hele duiven worden ontdaan van de ingewanden en vervolgens gevuld met een mengsel van gehakt vlees, rijst, ui, specerijen en pijnboompitten. Daarna worden de duiven in een saus van tomaten en kruiden gaar gestoofd.
Het vlees van de duif trekt de smaken van de vulling en saus goed op en wordt er super mals en sappig van. De stuffing zelf, met de combinatie van zoetige rijst, pittig gehakt en crunchy pijnboompitten is ook erg smaakvol. Hamam mahshi is een fraai voorbeeld van hoe Egyptenaren vleesgerechten opwerken tot ware smaakbommetjes.
Mombar of fawaregh
Mombar, ook bekend als ‘fawaregh’, is een traditioneel Egyptisch gerecht dat bestaat uit schapen- of runderdarmen, die zorgvuldig worden gereinigd en vervolgens gevuld met een mengsel van rijst, gehakt, uien, knoflook, en diverse specerijen zoals komijn, koriander, en soms hete pepers voor extra smaak.
Na het vullen worden de darmen dichtgebonden en langzaam gekookt of gefrituurd tot ze goudbruin en knapperig zijn. Het resultaat is een gerecht met een rijke en kruidige smaak, dat vaak geserveerd wordt bij speciale gelegenheden of als onderdeel van een uitgebreid feestmaal.
Dit gerecht is een voorbeeld van hoe in veel culturen niets van het dier wordt verspild, waarbij de darmen die anders weggegooid zouden worden, worden omgetoverd tot een heerlijke maaltijd. Mombar is populair in veel landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, elk met hun eigen lokale variaties op de vulling en bereidingswijze.
Roz bil laban
Roz bil laban is een klassiek Egyptisch dessert. Het is een soort rijstpudding, gemaakt van een eenvoudige combinatie van rijst, melk, suiker, en soms een beetje vanille of kardemom voor extra smaak. De rijst wordt gekookt in de melk tot het mengsel dik en romig wordt. Soms wordt er ook een beetje maïzena toegevoegd om de pudding dikker te maken.
Eenmaal gekookt, wordt de roz bil laban vaak gekoeld geserveerd. Voor het serveren kan het worden gegarneerd met kaneel, gehakte noten of rozijnen, wat zorgt voor een extra textuur en smaak. Dit gerecht wordt gewaardeerd om zijn eenvoud en comfort, en is een populaire zoete lekkernij in Egypte. Het is zowel een alledaags dessert als een traktatie bij speciale gelegenheden.
